Üzerinden ne kadar zaman geçti bilmiyorum.
Geceler ,gündüze ,baharlar ,kışa ulaştı sanırım
Bende çok değişmedim aslında yorgunum
Beklemeyi severdim eskiden ;denize karşı
Susardım saatlerce sadece hayal kurardım
Normalde hıçkırıkla ağlamazdı gözlerim...
Yüreğin hıçkırıklara meylettiğini öğrendim
Her seven gidermiş derlerdide inanmazdım.
Yinede nefreti hiç düşünmedim hep sevdim.

Bütün uzaklıkları ölçtüm ;ama seni ölçemedim
Yüreği uzak olanın ölçüsü yokmuş pratikte
Soğumuş kahve tadında aşk varmıymış dersin
Sonra bakmışsınki çayda, kahvede soğumuş
soğumuş gönülde, acımış artık aşk ve kahve
İçilmiyor sevda olmayınca sıcak kahveler..
Düşünceler bırakmıyor taze kahve içimini
Sende dalıyorsun işte öylece sessizce hüzün
Olmuyor işte sıcak kahve gönül soğuyunca.
Yinede nefreti düşünmüyor işte gönül...
Sadece susukun, acımış, yorgun ve sensiz işte

Aşk olmadımı kahveninde tadı yok sanki
Hani kırk yıl hatırı vardı; bir yudum kahvenin..
Bir yudum aşk olmayınca kahvede olmuyor.

Kafkasyalı..