1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
502
Okunma
hayatıma maviyi çağıralı,
kelimeler yudumlar oldum, avuçlarımdan.
safkan tanımların esintileri kurtardı, beni
soğuk vurmuş parmak uçlarımdan..
beni doyuruyorlar,
noktasına vardığım her yolculuk boyunca.
aziz bir hayatın yolcusudur, kavramlar.
zamana misafir olurlar;
bedelsiz
tasasız
ve benden razı..
hoş,
gelmişler..
o vakit,
"okumak" beşer üstü eyleminden daha anlamlı
ve insan özüne daha yakın
bir mesuliyet arayamam.
cümlelere abanıp
fikrin sessiz haykırışına adanırım, ben.
ve sorarım;
okumak ve düşünmek
düşünmek ve okumak denizinden,
hangi çılgın mahrum edebilir
bir insanı?
5.0
100% (4)
Cevap Yaz