0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1032
Okunma
Kırıktır cam yansır suya, göğün mavisine
Cisimler eğri yansır, buruşur su gökyüzü
Gölge boyun kadardır, her saat diliminde
Kurguların olmaz hiç, kurmuştur birileri
Zikzakta yürür zaman, eğriliğin görülmez
Yüreğin kirlendikçe, düzelir üstün başın
Aynı yol alışkanlık, getir götürdür ömrün
Gülün kokusu kurur, dikeni kabuk bağlar
Çullanır üstüne an, zaman yiter beyninde
Kendini itekler gün, günse her günde dündür
Ölür kendi içinde, gönüllüdür gönüllü
Çemberde pergel sabit, kendi içinde tutsak
Ahmet Coşkun
5.0
100% (1)