Sönmüş yıldızlarda kalaylı bir sığıntı
Ertelenmiş bir inkarın sapsarı kördüğümü
Denizi solduran met cezir,
Eğilmiş sahile sürmüş dersini
Durmadan mavi ufukta dönen bir gök

Dikiş tutmayan bulutlar,
Yağmura hediye eder söküğünü
Lodosa karşı akan sular
Kapısız bir boşluğun yollarında umutlar
Yürüdü koştu çıplak kuşlar
Yolcularını bekler duraklarda son koltuklar
Çok uzaklarda fısıldayan yaşamlar
Kuru bir nefer sanki, böğrümde gölgeler

Miğferini erken takan, gün batımları
Eskitiyor, benden tüm hücreleri
Ve ıslatıyor saç tellerim, bu çapsız ruhu
Nasırlı parmaklar tuşluyor, dünyayı
Belirsiz bir hiç, adımlarını arar
Son hücumla bakır çağının
Çalıyor yarını davetsiz hayaller
Günden güne ucuzluyor bu bedenler
Her akşam aynalardan gülüyor, gözlerimdeki su
Kaçıncı alaycı, budalaca bir şey bu

Haydar Şahinbay