Ne zorluğa katlandık, sınandıkça bıkmadan,
Kapalı kapıların, ardı selâmet inan,
Sabrettikçe güçlendik umutları yıkmadan,
Kapalı kapıların, ardı selâmet inan.




Kahır yumaklarını birbirine eklerken,
O zindan gecelerde, aydınlığı beklerken,
Kalbimiz sol tarafta, yavaş yavaş teklerken,
Kapalı kapıların, ardı selâmet inan.




İnandıkça kadere, güldürdü yüzümüzü,
Güvenimiz oldukça öğretti özümüzü,
Gözler öne serdikçe, tutturdu sözümüzü,
Kapalı kapıların, ardı selâmet inan.




Yıldırmadı gözleri çektirdikçe hep cefa,
Limelendi yürekler elde kalmazken vefa,
Şükretmeyi bildikçe, kucağı açtı sefa,
Kapalı kapıların, ardı selâmet inan.




Gönül bahçelerinden, mis kokular yayıldı,
Mutluluk yudum yudum, iliğinden sağıldı,
Ne gam kaldı, ne keder hepsi birden dağıldı,
Kapalı kapıların, ardı selâmet inan.




Nesrin Önem
08 04 2016