Tenin, tenime yapıştı artık
Varsın vuslat olmasın

Neme lÂzım tendaşım

Çok görürler bilirim, biliriz kara ceylÂnım



Sevgi pınarlarıyız artık

Birbirimize karışıp akan

Dağ boylarında kurşun yedik

Yayla kokulum, sen topal

Ben kolsuz kaldık



Sen koşmayasın diye bana

Ben sarılmayayım diye...

Mesafelerde yapıştık, kalakaldık



Görememek seni kör olmaktır

Betimleyememek yürek sağırı

Ah bu dingin sabahlar

Bilirizki aşka gebe



Ten çığlıklarımız harmanlaşır

Dudaklarımız öksüz çığlıklarda,

Çatlasada bir ıslığın yeter bana

Tenin, tenime yapıştı artık

Neme lÂzım vuslat...



Ah be yaralıyız kara ceylÂnım

Gönül yamalım, hüzün bakışlı

Dağ ceylÂnım



Yırtamadılar tenimizi, sökemediler,

Yürek dilimizi

Susturamadılar çığlıklarımızı

Varsın olsun neme lÂzım

Yaralıyız dedik, ölmedik be! tendaşım...



Ayşe Yayman