Yine, çömeldim oturuyorum.
Hiç bilmediğim sokağın,
Hiç bilmediğim kaldırımına..
Yüreğimin adım atacak hali yok..
Nerdesin, gece gözlüm,
Hangi vicdansıza sattın beni.
Hangi gülüşe yuttun beni..
Ben sevmiştim seni, ’Deli’ gibi..


Ah, yaram kanıyor..
Aklım ’Git-gel’ oldu..
Sahi, nasılsın bensiz.
Senin yerin epey hüzün doldu..
Öyle özlemişim ki seni,
Sensizliğinle çırpınır oldum..
Yakıyorum bi ’Özlem’ daha..
Ciğerim ’Sen’ dolu..
Benden sonra yüzün güler olmuş..
Benden sonra kimlere başını yaslar oldun..
Bakıyorumda kanatların fa..şe dolu..
Gökyüzünde uçuruyorlar seni..
Mutlusun ya , ne diyim ki.


Sen uç gökyüzüne doğru, yarin sırdaşın yanında..
Ben bıraktığım kalpleyim ilk günkü gibi...
Onlar seni bırakacak aniden,
Olur olmaz düşeceksin Uçtuğun yerden..
Benim kadar kimse sevemez demiştim..
Bir gurbettir yutacak beni..


Düşeceksin kalktığın yerden de,
Ben gidiyorum bu yerlerden
KİM TUTACAK SENİ!!!!

ÖZLEM KANDEMİR..