Çaresizim bir yapragın dalından düşüp tekrar aynı yerine koyulamayacağı kadar.
Çaresizim ışıkların içindeki gölge gibiyim
Çaresizim kendi gölgemin karanlığındayım
Çaresizim yobaz hayatın en kuytu boşluğundayım
Çaresizim kalabalığın içindeki yanlızlıktayım
Çaresizim bir dilsizin dilindeki sözcük gibi
Çaresizim çiçeğin solmaya başladığı vakitler gibi
Çaresizim bir ömrün son dem lerini yaşaması kadar...
Evet yoksun belkide hiç olmadın,belki bir hayalin başrolleriydik sadece,uyanana kadardı her şey,hiç uyanmak istemezdim.
Belkide ondandır çaresizliğim bir hayali gerçek gibi yaşamak,meğerse çaresiz olan senmişsin haberin yokken benim hayallerimin
içinde yer alıp kendini sevdirmişsin.
İkimizde kendi çaresizliğimizde yüzmüşüz ben boğulmuşum sen kıyıya çıkıp herşeyi unutmuşsun.
Hayallerin içinde ölmek bir çaresizlik midir ?
Yoksa hayallerden kurtulmak mı dır çaresizlik?
Neyse!!
Sen hayallerimin kahramanı kadın aslında ben seni sen olmadan da yaşarmışım bunu öğrendim şu geçmiş hayatımda,
ama sen hayallerimde bile kaçtın,her insan hayal kurar sende kurduğun zaman o hayalin içinde kaybolma,
kaybolursan eğer etraftan çiçekler topla kendine,oda benden sana hediye..