Az yavaş sür asker ağa şu arabayı
Seyredalayım yedi rengin dokusunu ,demir ızgaralı küçük pencereden
Belki bir kaç çiçek bir kaç insan yüzü
Mapushane geldigimiz yer ,bir nefeslik uzakta
Kaçmiyor ya o her yani kasvete boyanmiş bina
Yatağı kuş tuyunden olsa ne fayda

Az yavaş sür asker ağa şu arabayı
Elde kelepce güneşi çalacak değilim ya
Bırakta görelim en temiz dünyası ile bir çocuk gülüşü
Belki göze takılır bir kır çiceğine konmuş bir arı
Özlemişim akşamlar göz kırpan şehrin ışıklarını
Evinin balkonunda bir demlik cay ile
Hanım kurabiyede yapardi arada
Ve çocuklar televizyon izlerdi salonda
Sahi asker ağa şafak kaç sende
Benim bitmez bu mahkeme

Gidek asker ağa o kasvet yurduna
Bir gün daha bitsin bu yok oluşta
Beklene günün umudu ile yaşıyorsak
Yaşamak anlam kazanır bu yoklukta
...

Şerif Erdem Süner