2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1042
Okunma
Yokluk, her şeyden yoksunluk, ruhumu esir alan çığlıklarım.
Neyin yokluğu? Sende biliyorsun.
Sigaram, uçuşan dumanları, çekilen derin nefes,
akciğerlerimin bulduğu duman abidesi,
diğer ifadeyle zehrin ta kendisi.
Odam, içinde hala senin kokun...
Ya da bana öyle geliyor bilmiyorum.
Yastığım, ter ve göz yaşları.
Sokaklar, yürüyen çiftlerle dolu,
Sahi... Bizde böyle değil miydik?
Şu pastahanenin önünden el ele geçmiyor muyduk?
5.0
100% (3)
Cevap Yaz