rüzgarın korktuğu bir zaman
şu cevizin yaprağı olsam
bizim mayısın o bulutsuz
herhangi bir kaçamağında
beklerdim kımıldamadan
sabır dediğin bir umutsuz
yağmuru kime sorsam
erkenden gelen temmuz
hadi aşka keskin bıçağında
damla damla aksam



taze bir söğütün
acemi gölgesi olsam
hatırım ufacık sayılsa
güneşten bir dolu öğütün
rüzgarın yorduğu bir zaman
mesele üç beş çakılsa
kesin uzanırdı ellerim
dizelerim an be an
kıvrılırken dereye
denize varmadan durulsam
kavgasındayken güneşlerim
ah be kuşlar nereye
neden nasıl diye kurcalasam
bulunur mu özlediklerim



senin mayısın huzursuz
herhangi bir saçağına
öfkeyle dolsam
bir kar tanesi yola koyulsa
alıntı bir şubattan
pişman yağıp yağacağına
düşünürdü deliliklerim
sekiz kol toplasan
bir bir bu adam soyulsa
hep yavaşsınız dediklerim
duysan o ara birazcık tabuttan



şu gecenin bir yıldızı olsam
mayısın firari bir ocağına
rüzgarın sırnaştığı bir zaman
ta içinde bozkır karanlığımın
dağılmazdı ki beyaz tellerim
düşersem başka alemin kucağına
eski saatimi önceden bir kursam
tam aykırıyken gelinciklerim
buğday tanesi bu duan
bir daha uyanmasa
bir kez eylüldekilerim


neyse mayıs sabahı çalınan
elaya hapis gözlerim bir inansa
eze eze şiirde gizlediklerim
benden bir şey hatta hiç bir şey
ekmek kırıntısı bile olmayacağına
hoş bilsen ne olur
yazdım geçtim yatay düşey
bir gün belki mayısta ithafen
hem okunur hem sana dokunur
ama doğru ama sehven


dr.süreyya önder