3
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1193
Okunma
Şiir okur ilhamlanır yazardım,
Şiir yazma şevkimi de kaybettim…
Doğru- yanlış iki kelâm dizerdim,
Dörtlük dizme şevkimi de kaybettim…
Tekrarları okur- sanırdım yeni,
Meğer kaybetmişim kendimde beni,
Her şey boyda sandım; var imiş eni,
Kıt’a çizme şevkimi de kaybettim…
Sandım tâze Ekmek, meğer peksimet,
Gönül almak kolay; zordur taksimat,
Buldum diye sevinmeye Arşimet!
Bahri süzme şevkimi de kaybettim…
Herkes kendi kayığının kaptanı,
Aynı zemin, hayal; beyaz kaftanı,
Kalmayası gönle kazan katranı,
Bulut süzme şevkimi de kaybettim…
Yıllar bana nice mânâlar verdi,
Kar erip- tükendi, toprak şenlendi,
Yazdığım kağıtlar, kefenin kendi,
Musallada erkimi de kaybettim.
kadiryeter kadir Yeter.
27 MART 2016 Pazar. Kavakmeydan Mah. TRABZON.
Cevap Yaz