ÖLÜM GELMEDEN CANA

İnanmam şu başa gelen, nazlı yarin ahından,
Sanki onun suçu vardır, benim kara bahtımdan.
Halim darda, gecikirsem, yarim sakın ağlama!
Yine de başıma gelen, gelsin senin ahından.

Kalbimin kırık camından, esip giren yel misin?
Yoksa saklı has bahçemde, açıveren gül müsün?
Uykularda beni saran, o sıcacık el misin?
Seni yar diye bilirim, her şekilde benimsin.

Ulu sevda yaşanırken, neden engel çıkar ki?
Kalbim bile çok yoruldu, diler artık ölmemi.
Ölüm de bir mahlûktandır, takmam! O da neymiş ki?
Gelen gelsin, göğüslerim, daha bekler yâr beni.

Yetsin artık eylemeyin, al yanaktan öpeyim,
O güzelin hasretinden, yanıyor gönlüm benim.
Neler çektim, ah ben neler, onu sevdikten sonra!
Ünlesem de duymaz yarim, çok mu çok uzaklarda!

Gide gide hiç varamam, bana yol verin yahû!
Ela gözden vazgeçemem, koymayın bizi ayrı,
İstesem de, çok zor gelmem, yollarım kötü bağlı,
O yar kalbimde olsa da, uzakta kaldı gayri.

Ben de meydan okuyorum, ilişmeyin aşkıma!
Sanmayın ki susuyorsam, ulaşamam akşama!
Ne zaman nerde olurum, artık hiç bilemem ki!
Yardan kimse caydıramaz, var mı ölümden ötesi?

27.03.2016

BEN BİLMEM