Öğüt ver sen şu gönlüne önüne bakmadan yıktı geçti
Hak yolunda yürüyenler güzelliği bilenler seçti gitti
Dünyaya gelen ey kul dünya hayatı bir okul ecel ile bitti
Gönlüne giy kefeni kimseye verme vekâleti
İman ile yık cehaleti Salih amel ile al cennet bileti

Yüce Rahman günde bin defa bakar gönlünü yoklar
Helal kazanır helal yer iman eden beşer kullar
Hak yolu cennet gülü gibi elbet kokar
Gönlüne giy kefeni kimseye verme vekâleti
İman ile yık cehaleti Salih amel ile al cennet bileti

İmansız gezdin işte bittin söndün
Yerlerde sürünen zalim kula birden döndün
Ecel geldi işte sen son nefes çekişte şimdi öldün
Gönlüne giy kefeni kimseye verme vekâleti
İman ile yık cehaleti Salih amel ile al cennet bileti

Ek gönlüne merhameti gönlün demeti olmasın sahra
Sev insanları beraberlik dirlik kalmasın başka bahara
Ayrılıkta vardır yara merhamet yoksa yarayı kim sara
Gönlüne giy kefeni kimseye verme vekâleti
İman ile yık cehaleti Salih amel ile al cennet bileti

Kul kendi eliyle nefretiyle kalır bahtı kara
Edep olmazsa gönül’e sığmazsa yüzü olur kara
Merhamet yoksa radarda taksa gönül hep düşer çukura
Gönlüne giy kefeni kimseye verme vekâleti
İman ile yık cehaleti Salih amel ile al cennet bileti

İmansız kul etmez çulu ile beş para
İman eden kul çulu ile makul bir numara
Zikir ile gez çıkma görünmez sarp dağlara
Gönlüne giy kefeni kimseye verme vekâleti
İman ile yık cehaleti Salih amel ile al cennet bileti

İmansız kul olur külü ile yaman
Nasıl geçer bilmez onu biçer zaman
Mezara girince der nasıl bitti zaman eyvah aman
Gönlüne giy kefeni kimseye verme vekâleti
İman ile yık cehaleti Salih amel ile al cennet bileti

Kul Mehmet’im güler mi kul gelip iman etmeden
Akar iken doldur küpünü dur akan çeşmeden
Kul beşerdir şaşar hep ne şaştığıyla yaşar bilmeden
Gönlüne giy kefeni kimseye verme vekâleti
İman ile yık cehaleti Salih amel ile al cennet bileti

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-