Terk edilmiş duygular ayak diretir oldu
Son günlerde yaşadıklarımızla
Felek taklalar atıyor sevincinden
Akrep güneşi çalar oldu
Aşkın gözlerinden

Birbirimize ;
İki yabancı gibi uzaklaşıyoruz
Ayrı limanların
Rotasını kaybetmiş
Dümeni kırık gemileri gibiyiz
Yaşamın duvarları renksiz

Ne sen
Eskisi gibi günaydın aşkım
Diyerek uyandırıyorsun
Ne yeni bir sözcük söyleyebiliyor
Nede ben cesaret edip yazabiliyorum

Her defasında öksüz kalıyor
Yıldırıma çarpılmış duygularım
Ne beyaz bulutlar kaynıyor
Ne de yakamoz taşıyor deniz

Biliyor musun?
Hiç bu kadar yanmamıştı canım
Bu kadar acımamıştı sendeki yanım
Hiç bukadar kızıllaşmamıştı gece

Binlerce;
Defalarca soruyorum kendime
Niçin neden biz böyleyiz ?
Acısız ayrılıksız sevemez miyiz?

Yeşerttiğin gül goncayı soldurma
Kanadı kırık boynu bükük
Bırakma yaban ellerde

Sen benim umudumun kıblesi
Ruhumun perdesisin
Aşkımın pusulasını şaşırtma
Bak işte ;
Yavaş yavaş ölüyoruz

Bırak şu katran karası inadını
Susma konuş
Diri diri mezara koyma
Seviyorum nede olsa…

Sibel Kılıç......
Sevdayeli.....