Dile gelse dilsiz sözcüklerim.
Anlatılsa bir bir içimde biriktirdiklerim.
Belki biraz olsun huzur bulurdu yüreğim.
Gamlı şanlı bir acı büyümezdi içimde.
Bende diğer insanlar gibi barışık olurdum kendimle.
İtfaiyeciler misali, mutluluk saçardım dört bir yana.
İflah olmam biliyorum yine de,
Korkmuyorum yalnızlıktan.
Ölürken de yalnız kalacağım.

Bulut olurdum yağmur yağardı.
Ben dolardım yağmura övgüler yağardı.
Gözyaşlarım rahmete bulanırdı.
Bir diyemezdim ağlayan benim diye.
Herkes yağmurdan bilirdi.

Korkmazdım suçlanmaktan.
Ölmez aşıklar bilirdim paklanmadan.
Geçer gibi sıradan..
Bir bir pişerdim de yiyen olmazdı!

Ben sustum siz konuşun.
Haklı deyin bu adam, kendinizi avutun.
Biraz diner sanırsınız vicdan azabınız.
Korkarım hiç doğmaz sanırsınız batıdan güneş!
Bilin ki,
Yarına kalsa da kimsenin yanına kalmaz.
Rabbim her şeyi görür, mahşerde ödenmemiş hesap kalmaz...