İlkbahar gelince bir başka güzel
Kendini dağlara yaslar yaylalar
Ömrüme düşmeden bir tane gazel
Binlerce düşümü süsler yaylalar

Orada güzeldir her türlü dere
Seslensen ulaşır hemen her yere
Ayrılık düşerse bilmeden sere
O an yüreğimi közler yaylalar

Seven yüreğimi hüzne garketmez
Verdiği sözlerden asla çarketmez
Uzaklarda olsam bile farketmez
Dön gel diye beni sesler yaylalar

İçe huzur eker hüzünden kaçıp
Huzura erdirir umutlar saçıp
Kim candan severse kucağın açıp
Sevip sevileni özler yaylalar

Yar yolunu gözler bağrında gülle
Dostunum diyene yapmaz hiç hülle
İşim yok der durur, hüzünle zulle
Hal bilmez olanı tersler yaylalar

Koyunu kuzuyu bağrında saklar
Kin ile nefreti bir güzel haklar
Sevenler kavuşsun diye hep bekler
İnceden inceye sızlar yaylalar

Dosteli gün gelip gülecek diye
O cananda bunu bilecek diye
Nasılsa aniden gelecek diye
Yareni bağrında besler yaylalar
Görüntü Bizim yaylamıza (NİKSAR DÜDEN YAYLASI)NA aittir