Her öykünün bir sonu vardır bahtı karalım
Kimselere kalmaz bu dünya yürek yaralım
Bilmem kaç yıl kaç ay kaç gündür konuşmaz dilin
Gel artık gelde güldür, güldür beni sultanım..

Hiç mi bitmeyecek anlımıza yazılan bu kara yazı
Ne çoğu kaldı yüreğimde nede bir azı
Kırıldı telleri sazımın çalardım bazı bazı
Gel şiirim ol,türküm ol,avazımda sultanım..

Bak yeni papatyalar yetiştirdim balkonumda
Her bakışımda ona sen kokuyorsun sen
Gitmelerin uzadıkça hasretliğin le ben yanarken
Lal olmuş konuşmaz dilim,yokluğunda sultanım

Mavi bir esintiy din yüreğimin tââ derinliklerinde
Kalbim ilk görüşte sevmişti seni bunu bil sevadamm
Hayallerimde bir pınar gibi dolup taşarken her gün
Gel ufkumda güneşim ol,ekmeğim ol, aşım ol sultanım..

Kurumaya yüz tutmuş şimdi umutlarım bak görüyor musun
Kayıp gittin avuçlarımdan hüzünlüyüm bunu biliyor musun
Şimdi sensiz nasıl gülerimki buruk buruk duygularımla
Nasıl geçer sensin bu hayat, söyle bana sultanım..

Ya sevmesin kimse kimseyi delice ölürcesine böyle
Yada akmasın gözlerimden yaş,bana bir şeyler söyle
Vahap der kalsın sevdamız mahşere sormasın bana kimse öyle
Her sabahımda güneşim, her baharımda papatyam ol sultanım..

Vahap Ünsal..25.mart.2016..


Şiir ve yorum Vahap Ünsal