1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1126
Okunma
Geç kaldığım kendi hayatımdı
Şimdi avuçlarımdaki bir avuç kırıntı da
Savrulup gitmesin diye alelade bir rüzgârda
Sımsıkı tutuyorum yumruklarımı
Geç kaldığım kendi hayatımdı
Eksik hayatımızla ebedi yalnızız bundan sonra
Bol bol vakit var hesaplaşmaya
Bol bol vakit var döküp saymaya
Bir bozgun ki sorma;
Yoluma koyulmuş giderken ben
Taş taş üstünde kalmadı bir anda
Tozu dumanı da caba
Bir bozgun ki sorma;
Bin musibetten yeğ geldi bu cana
Silkinip döktü taşlarını eteklerinden
İrkilip açtı gözünü nispeten erkenden
Cevap Yaz