çıplak bir şehir
yorgun ve titrek köşe başları
sokaklarda uğultulu insan yalnızlıkları
gün geceye devrilirken gölgeler kayıp
yalınayak tüm aşklar ve tüm düşlerde eğreti bir duruş



insanlık susuz toprak
rengi yitik tüm iklimler söküğü olmuş yarınların
kuytularda pazarlanıyor ihanet
ve biz sokak sokak sustukça kendimize
ağlar sırtını sıvazladığımız bu yaşlı koca şehir



içimiz dünden kalma bir kış
gülüşümüz ayaz



kan revan içinde yanıp tutuşurken masumiyet
hangi özgürlüğün sınırsız telaşında yüzdürebiliriz ki düşlerimizi
hangi duaların kabul edilebilir amini oluruz belli değil



bir düş yanığında filizlendikçe yarınlarımız
tüm denizler ağladıkça susuzluğumuza
yudum yudum bir şiir daha kanar kalemlerimizden


ve önce “yaz” der şair
sonra “ağlarsınız dize dize”…









ilhanaşıcımartikibinonaltı