/Geceler yârim oldu/
Geceler uzun
Sen damlıyor uykusuz gözlerimden
Son sözümü söylemedim henüz
Güneşin doğuşunu bekle
Şafak sökerken söyleyeceğim
Duyacakların gecenin son
Günün ilk sözü olacak
Hadi uyan aç gözlerini
Derinliklerinde kaybolup
Kulağına fısıldayacağım
Seni seviyorum...

Geceler uzun
Sabaha daha çok var
Canımı acıtıyor yalnızlığım
Seni düşündüğüm zamanlarda
/Geceler yârim oldu/
Yarım kalıyor sol yanım
Gözpınarlarım kurudu
Gözyaşlarım akmaz
Dilim lal olmuş
Ölüm kusuyor adeta dudaklarım
Kırdım kalemimi şiirlerim yetim
Gecelere astığım cümlelerim yalnızlık kokuyor

Geceler uzun
Her yer zifiri karanlık
Tan yeri kızıla boyanmış
Güneş penceremden vururken
Gözlerim ölüm uykusunda
Tamamen kapatmadan
Dünya gözüyle son kez görmeden
Seni seviyorum demeden
Ölmeyeceğim…

Riyakâr düşlerinin arkasına saklanmış gülüşlerin
Sevgimi alıp götürüyor çıkmazlara
Uslanmaz, arlanmaz yanların vardı
Umursamaz tavırların
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın edasında
Önemli değildi senin için delice sevdalar
Can çekişiyor sol yarımda yarım kalmış aşklar

Geceler çok uzun
Özlemin kan olup damlıyor uykusuz gözlerimden
Hasreti aşıladığın günden beri
Düşlerimde hayalimdesin
Geçmez zaman
Geriye ne kaldı bahardan yazdan…

Sustum, belli sebebi sessizliğimin
Sakladıklarım, söyleyemediklerim
Yoldaşım olmuş gam, keder ile hüzün
Karakışı andırır baharın güzün
Hasret yangını olur yüreğimde her zaman
Gönlüme düşünce çığ gibi gözlerin
Üşüyorum kan ter içerisinde yokluğuna yanarken
Geceler uzun
/Geceler yârim oldu/


Mustafa KARAAHMETOĞLU
10.03.2016