Tamah etmez dünyanın el değişen malına
Haram lokmaya dönüp bakmaz Hüseyin abi
Yardıma koşan atın, çivi olur nalına
Verdiğini başına kakmaz Hüseyin abi

Yufka yüreği daim dara düşene yaver
Gıybetle işi olmaz dost bildiğini över
Yaratandan ötürü yaratılanı sever
Vicdanın binasını yıkmaz Hüseyin abi

Özveriyle bezemiş birliğe giden yolu
Heybesi tıka basa tecrübelerle dolu
Yaşam tarzı örfüyle küçük bir Anadolu
Hoş sohbeti ile can, sıkmaz Hüseyin abi

Gönül gözüyle bakar sevgiye harcar anı
Duygulanır andıkça, Sivas Erzincan Van’ı
Birbirinden ayırmaz korur sayar insanı
Derdini derdi eder, bıkmaz Hüseyin abi

Açığını aramaz eksiye saymaz tamı
Ehille sohbet eder muhatap almaz hamı
Bin düşünür bir söyler sevmez yersiz ithamı
Hırsın arkına dolup, akmaz Hüseyin abi

Garibe Hint halısı zalime dikenli yan
Varlığı bize lütuf yokluğu ise ziyan
O bir candır diyorlar onu bilip tanıyan
Akıllara yer etmiş çıkmaz Hüseyin abi

IŞIK her kim dostunu düşürmüyorsa ağa
Kine kibriti çakıp atıyorsa ocağa
Yitip gitse bedeni, damgası vurur çağa
Dolar kalplere yaprak, dökmez Hüseyin abi


Azimet IŞIK KUMBABA ŞİLE İSTANBUL

Dostu ile sevinir, onunla tutar yası,
Suya ihtiyaç duysan, ayran doludur tası,
Adam gibi adamdır, işte insanın hası,
Kurumuş bağa tohum ekmez Hüseyin abi..sakaoğluhasankucuk