Bir ulu çınardır Çanakkalem
Umut yüklü yarınlar duyurur özlem.

-1-

Yıl
Bin dokuz yüz on beş.

Bir devir ki
Kaç nesle bedel
Ulu bir destan duyurur nefesini
İnsanlığa ada olur
Mertlik bir yanda
Gümbür gümbür
Mertik bir dünya beri yanda
Çökmeye namzet.

-2-

Yıllardan
Bin dokuz yüz on beş.

Bir gece apansız
Gerilim yüklü bulutlar kümelenir
Açıklardan belli belirsiz Seddülbahir
Şimşek çakmaz o an
Gök gürlemez
Yıldırımlar düşmez
Doğa sırasını vermiş gibidir
Dehşetengiz bir manzara beklenmektedir.

Kim ürkmez ki öylesi bir an?
Onlar ürkmedi oysa
İman yüklüydüler
Ateşin bir ruh nöbettedir.

-3-

Yıl
Bin dokuz yüz on beş

Boğaz ateşle sınanır bir dem
Goliath kıyıları gözler
Ne canlar yaktı bu eski çağ miti
Kimse dur demiyecek miydi?
Vakit o vakit
Ey it hırla dur gönlünce
Ne gam ki
Davud’un evlatları nöbettedir
Muavenet yüreklidir
Ölümle yaşam bir ve aynıdır kalplerde
Ardlarında yurt bırakmaya azmeden bir nesil serde.

Hak ve batıl karşı karşıyadır
Morto koyunda mevzilenir mert ve namert
Cartayı çekmeye hazır bir zalim dev pusmuş karanlığa
Parola sorarlar
Büyük gaflettir bu
Yanıt gecikmez
Torpiller gönderilir
Üçde üç isabet alır
Küffara torpil yoktur
Yok!
Kuşkusuz ilmin de zaferidir.

-4-

Poseidon’un çocukları ki
Donup kalırlar gecenin kör vakti
Ve geceler boyu
Sanal bir dünyadır nihayet
Sanılan.

Kim ürpermezdi ki o gece
Onlar ürpermez oysa
İmanla kenetlenirler
Tüm bir yurt, millet
Bütün bir cihan memleket.

Asırlık bir çınar serpilir yaprak yaprak
Yarınlar filizlenir gönüllerimizde ak pak.


L.T.