Hani hep göz göze diz dizeydik
Sarmaş dolaş ele ele gezerdik
Ne oldu can tanem?
//Şimdi uzaklardasın, gönül hicranla doldu
Hiç ayrılamam derken kavuşmak hayal oldu//
Elimde ki resmin gözyaşlarımdan sırılsıklam oldu

Akrep ile yelkovan yarış halindeyken
Zaman bizim aleyhimize işlemiş
Elim yüreğimin üzerinde
Avucumun içinde senden bir parça ve onda ki ten kokun ile
Bu sabah da sol yanım sensiz boş uyandım
Yastığımın altında ki resminle avundum
//Hiç ayrılamam derken kavuşmak hayal oldu//

Sende benim gibi özleyip yalnız kaldığın zamanlarda
Alıyor musun resmimi ellerine
Baktıkça gözlerin doluyor
Derin derin ah çekip
İçin yanıyor mu?
Bakıyor musun benim gibi sevgiyle
Ben alışamadım yokluğuna
Gönlümde ki
//Sevda bahçelerinin çiçekleri hep soldu//
Elimde ki resmin gözyaşlarımdan sırılsıklam oldu

Elimde sararmaya yüz tutmuş resimlerin
Küf kokan odamın her köşesinde sensizliğin acısı
Resimler anılar avutmuyor yokluğunda
Keşke özlemler tavan yapmışken olsaydın yanımda
Sevinçlerimi ertelerim onlara baktıkça
Gönlümde açmadan solan bir gül oldun
Tozlu raflarda kitapların arasında başka bir resmini buldum
Mevsim sonbahar ya! O da yorgun ve solgun

Ten kokunu içime çektiğim senden bir parça emanetin
Onunla konuşuyor onunla hasret gideriyorum
Sana olan özlemim biter mi sanıyorsun
Kapkaranlık dünyamı aydınlatmıştın
Meş’alem, kılavuzum sen oldun sensiz nasıl yaparım
Çok yakınımdasın ama bir o kadar da uzaksın
Elimdeki resmine baktıkça kaderime kahredip ağladım…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
01.10.2014