5
Yorum
30
Beğeni
0,0
Puan
1903
Okunma
Hüzün yaprakları savrulurken uzaklara
mevsimlerden hazan benim
kaç gece sabahı bekledim
feryadım arsa dayandı.
yedi verenler çevreler yolumu benim
unutma sevgili
seven benim
mevsimlerden hazan benim.
acı benim
gözyaşı benim
seni seven yürek benim
hasretinde yanan benim
sahte sevgileri tanımaz kalbim.
gönlüme düştün bir hazan yaprağı gibi
toplanmaya çalıştıkça savruldum derinlerine
sanmaki diner gözyaşım
hasret kokuyor üstüm, başım, İçim, dışım.
gece gündüz yanan benim
mevsimlerden hazan benim.
hüzünlerden yol yaptım kendime
gittiğim her yerde hazan vuruyor
gönlümde sonbahar rüzgarı esiyor
düşündükçe duygularım yenik düşüyor
hasretine hüküm sürdüğüm kalbim üşüyor
unutma sevgili
seven benim
mevsimlerden hazan benim...
Şiir_YARALI_34/Avusturya
Cevap Yaz