Her şeye koştum ben;
Hiçbir yere geç kalmadım,
Kendimden başka.
Dimdik duruşlarım var hayatın oyunlarına.
Çok istediğimden değil tabi ki.
Hem de hiç değil..
Kişi yaşadıklarına benzer derdi Annem.
Yaşadıklarının zorluğuna,
Gözyaşlarına benzer.
Yıllarından geçen ayak izlerinde,
Çokça ezilmek varsa toprağın betonlaşır derdi.
Tepeler dumanlı dağ olur,
Gökyüzüne bakamazsın derdi de.
Gözyaşlarımın maviliğinde anlamazdım ben Annemi.
Denizde ki dalgaya benzedi bakışlarım şimdilerde.
Cam kesmeleri yakmadı yüreğimi batması kadar.
İçten Gülemiyorum ya, o nedenle elimde,
Acele çekilmiş resimler buluyorum o gülmelerimi.
Ve seviyorum o elinde duran kadehindeki yalancı neşeleri.
Umut mu dediniz?
Hayali raylarda süzülen trene benzer dediğiniz umut,
Benim dimdik durduğum hayatta.
Hiçbir yere geç kalmadım ben.
Ayna kırıkları arasında;
Kendimden başka. ..