Son papatya koparıldığında bıraktım seni sevmeyi,
Bir çocuğun ellerinde bembeyaz yaprakların tükenmesi,
Aşk gibi.
Bu tam anlamıyla papatyaya hayranlık meselesi,
Gözlerin gibi.
Ellerim tutsak, gözlerini izleyen gözlerimi kıskanıyor ellerim.
Uzakları yakın eder ya bazı sevdalar,
Ellerime yakını, uzak etmişti bizimkisi.
Bu yüzdendi gözlerime duyulan o muntazam hayranlık,
Onunda bir bedeli vardı.
Her gece ağlardı gözlerim,
Ellerim boş durur mu?
Hemen alıp gelirdi iki parça kağıt,
Akarken göz yaşlarım, satır satır yazardı ellerim.
Gözlerin demişken,
Unutuyorum bu satıra gelince her şeyi,
Bir anda düşüyor kalem, hayranlıktan olsa gerek.
Fark ettim de ne çok hayranlık duymuşum sana.
Yalan,
İşin aslı, ben koparmıştım o son papatyayı,
Utandım söyleyemedim, bendim o çocuk,
Ben hala çocuk,
Sen hala sevda,
Gözlerim hala hayran,
Ellerim hala yazıyor.
Aşk gibi,
Gözlerin gibi.

15.03.2016
Yasin ÇAVDAR