Zindanlara atılmış, pranga mahkumu gibi
Gençliğim uçup gitti, kurumuş bir yaprak gibi
O simsiyah saçlarıma, aklar düştü kar gibi
Anılarım yitik şimdi, geçmişlerim düş gibi

Duvardaki saat gibi, ara sıra kuruldum
Mahpus denen bir zindanda, sağa sola vuruldum
Sanki sevdam varmış gibi, yanıp yanıp tutuştum
Nehir gibi çağlıyorken, toprak gibi kurudum.

Kanayıp duruyor yaram, ince ince sessizce
Bocalayıp durur gönlüm, çıkmazların içinde
Şimdi paslı hayallerim, çöreklenmiş biçimde
Kimse bilmez dertlerimi, durur kendi içimde

Yazsam hayatımı, hem hikaye hem roman
Virane olmuş gönlümde, hayallerim toz duman
Kader birgün güler diye, umutlara sarıldım
Yoktu beni benden başka, ne arayan ne soran

Hırçın Deryalar gibiydim, dalgalandım duruldum
Suya hasret toprak gibi, viran oldum kurudum
Tüküreyim bu dünyanın ayarına çarkına
Sevmeden sever gibi, görünenlerden yoruldum

0cak 2016