1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
738
Okunma
Çarşamba’dan getirdiğim İbrahim,
Belli ki kendine doğamaz olmuş.
Dünyayı ışıtır güneş her daim,
Şimdi tan yerinden ağamaz olmuş
Ne hedef var, ne de varılmışlığı,
Ne de dost yürekte sorulmuşluğu,
İçinde var olan kırılmışlığı,
Sitem olup dışa yığamaz olmuş.
Bu nasıl yürek ki her gün tekleyen,
Bu nasıl bulut ki sabır yoklayan,
Hasretten kavrulmuş, suyu bekleyen,
Toprağın bağrına yağamaz olmuş.
Coşari ne para, ne mala taptı;
Ne de bile bile yanlışa saptı;
Siiri bir umut kapısı yaptı;
Şimdi de Samsun’a sığamaz olmuş.
İbrahim COŞAR
5.0
100% (2)
Cevap Yaz