“”Şalımı aldınız, yeşil mantomu da
Hiç düşünmediniz mi beni ?
Üşüyorum...
Daha bahara çok... var...
Daha çay içeceğiz unutma sakın
O, kır kahvesinde...
Lavanta bahçesinde”””
Sevgimi yorgan yaptım
Sarsın ısıtsın diye
Anlamadım bir türlü
Hala bu korkun niye
Bu gün son cemre düştü
Isıtacak toprağı
Beyaz çiçekli dalı, saracak bak yaprağı
Bahar coşkulu gelir
Lale, sümbül nicesi
Bu yürekte sen varsın
Sensin gönlün ecesi

Bilir misin ey canan
Asuman sana döşek
Bulutlar yastık olsun
Denizler yorgan sana
Sen Tanrının lütfusun
Dediğim anlasana
Seven yürek pes etmez
Gider sonuna kadar
Gerçek seven bir yürek
Canana ömür adar
Korkuya mahal yoktur
Amentü diyor iman
Karıncayı yaratan, sanatı görmek lazım
Kelebekte manayı
Çok iyi bilmek lazım
Kötü düşünceleri
Beyinden silmek lazım
Bilebilir mi insan, yarınlar neye gebe
Bizim yaptığımız şey
Oynanan bir “kör ebe””

Şalını kokluyorum
Lavantanın yerine
Sevgi yumağı ipten
Pelerin veriyorum
Yeşil manto içinde
Ben seni görüyorum
Vurmasın hiç yüzüne
Hazan, hüzün rüzgarı
Yaşamaya başladık
Hem de bir ilk baharı
Gitmesin gözlerinde
Şu bahar ışıltısı
Vakur duruşun sürsün
Sakın ola yıkılma
Geçmişe bakıp bakıp
Anılara takılma
Ne şiş yansın, ne kebap
Sevda türküsü çalsın
Dokundukça şu Rebap

Kayıt düşüyorum bak
Sensiz geçen her an’a
Seni sevdim diyorum
Ne olur anlasana

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ