Cennetten Adem babamı kovduran şeytan,
Gaflet uykusundan uyanmaz insanoğlu.
Dededen, babadan duyduğuna inanan,
Şeytana kulluk yapar, bilmez insanoğlu.

Rezil yatar sokakta bizden birileri,
Utanır vaziyetten göçmüş ölüleri,
Alsa ibret huzur bulacak dirileri,
Ne oldum sanır, akıllanmaz insanoğlu,

Tekrar, tekrar söylenenlere bir bakmayız,
Değilmiş sorumlu gibi kulak asmayız,
Muhtaç olduğumuz kulluğa yanaşmayız,
Affı garanti bilir, gafil insanoğlu.

İbret almaz gidenlerden nefislerimiz,
Durmaz ırmakları yutsa emellerimiz,
Başladı sarsılmaya şu temellerimiz,
Hatırlamaz hiç mezarlığı, insanoğlu.

Binlerce vatandaşımız ekmeğe muhtaç,
Sosyete köpeğine mamaları ihraç,
Azınlık topraklı fakirlerinki kıraç,
Dünya cennet, gerisi boş der insanoğlu.

Öyleymiş o zaman der yorumlar geçeriz,
Yutar bulunca helâl, haram bilmez yeriz,
Sevenler ıssız kabre koyar eyvah deriz,
Garip, garip bakar, ders almaz insanoğlu.

12/06/2006