10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
995
Okunma
ünlemler taşıyamaz oldu çığlıklarımı
hikayemin ön sözü
ilk gençliğin sınır tanımaz heyecanı
ve güller geliyor ardından
güller getiriyor ayaklarımıza
zaman
usul usul ayıklıyor kalbinin yabanilerini
tan yerinin saflığından
daha bir korkak artık gülüşlerimiz
bilinmez neden
usul usul kalbimize saplanan
bu acımasız yılları kim ayıklayacak peki şimdi
galiba benim için artık göç vakti
bir rüzgarım var kanatlarıma yüklediğin
ünlemlerim virgüllerim ve sen’li türkülerim
yanık kokuyor içi kalbimin...
bu gülistan harap, bu bülbüller hamuş, bu havz tehi,
neyse...
hiç özdemir ince okumamışsın sen,
"bir şehirden ayrılmak:akkor demiri tutmak
yanarsın, parmak uçlarından başlayarak..."
Cevap Yaz