Nice hezeyanlarda bükülmedi bileğim
Kim derdi ki bir gönül bu kadar yükü taşır
Sevip de sevilmekti ömür boyu dileğim
Kim derdi ki gün gelip yürek böyle tutuşur
Neyleyim dünya malı neyleyim şöhret şanı
Parmağımdaki yüzük mutluluğun nişanı

Kaç yerden kırılmıştı elim kolum kanadım
Hep düşünüp ah ettim kan oturdu gözüme
Çektim dünya cevrini mecnuna çıktı adım
Derman oldun derdime döndürürken özüme
Budandı diken çalı gösterdin doğru yanı
Parmağımdaki yüzük mutluluğun nişanı

Ah canda nöbetimdi çok zor idi gecesi
Hamd ü senâlar olsun ayağımın ucuna
Mavi bir halı serdin mavilerin ecesi
Sende aşk aramışsın ilaç diye acına
Gönül divane deli dedim hele bir tanı
Parmağımdaki yüzük mutluluğun nişanı

Anladımki maziden saçıma düşen aklar
Artık beyazlamıyor hep yerinde sayıyor
Ömrümün ebedisin senle mağrur şafaklar
Biraz hüzne yeltense vazgeçiyor cayıyor
Tanın masmavi şalı unutturdu tufanı
Parmağımdaki yüzük mutluluğun nişanı

03 Mart 2016 Saat 23.20
Batıkent-Ankara
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN