Ve penceresindeyim gecenin
Yaralı bir kurt çığlığı var yüreğimde
Sert esiyor rüzgârlar
Amansız şimdi içimdeki sonbahar
İğnesinde,öfkemle gözyaşlarımın arasından sıyrılıyor bir akrep
Sokuyor biteviye umuda dâir mavilerimi
Akrabası da var üstelik:kılkuyruk…
Dolanıyor oda ardı sıra sevdiceğimin
Arsızca,edepsizce pervâne misâli
Pay kapma peşinde nâdân
Kompleksli bir yapının dışa vurumu doyumsuzluğu
…
Şimdi bakışıma oturur bir yetimlik
Dolar gözlerim fon müziklerin ince nağmelerinde
Sonra sıcak bir yatak arar tenim
Anne karnındaki bir cenin misali kıvrılmak için…
Ruhumu bunaltan,çatlatan yalnızlığımın kimsesizliğidir
Yağar sıkça cinnet yağmurları kapkara üzerime
Kan tutar ellerimi
Kâfiyeleri kötürümleşir dizelerimin
Günaha sokar beni senin yokluğun
Mavi düşlerim renk değiştirir gözlerimde
Karanlığı kıstırır hırsım köşe başlarında
Sahi,
Neden şiirin gökkuşağı siyahtır şimdi bende ?
Neden gecenin ecesi malzeme olur şair bozuntularına ?
Ve neden önüne gelen salyalarını akıtır önünde !
Hele bazıları “yağmur taraf tutmaz” der.
Oysa,bir metre öteye sel iken,
Bir metre sonrasına rahmettir
Gözden kaçırdıkları.
Ve kavgalıyım kendimle tekme tokat gecenin ayazında
Ve titrer karanlığın dibinde şiirlerim bir öksüz oğlan gibi
Evet !
Kan tutar ellerimi
Kafiyeleri kötürümleşir dizelerinin
Ve günaha sokar beni onun yokluğu

…………..02 Mart 2016/kolay…10:53