Üreyim özümden vefalı imiş, 
Seni men atmışam üreyim atmır. 
Arxanca gapını örten ellerim, 
Neyleyim acizdir üreye çatmır. 

Seni merhem bilib yarama sıxdım, 
Ganadı yaramın gözü açıldı. 
Erköyün üreyim sözümden çıxdı, 
Süründü arxanca dizi açıldı. 

Yeridin baxmadın ayag altına, 
Üstüne basdığın üreyim idi.
 And verdim ezdiyin eşgin adına,
 İncitdin, o menim gereyim idi. 

Gel seni dünyama gonag aparım,
Gör ki, vefa nedir, gör düzlük nedir.
Gel senin özünü senden goparım, 
Gör senli dünyada sensizlik nedir. 

&&&&&&&&&

Yüreğim özümden vefalı imiş,
 Ben seni attım da yüreğim atmaz. 
Arkandan kapıyı örter ellerim,
 Neyleyim ki gücü yüreğe yetmez. 

Seni merhem bilip yarama sürdüm, 
Kanadı yaramın gözü açıldı. 
Şımarık yüreğim çıktı sözümden, 
Süründü arkandan dizi açıldı. 

Yürüdün, bakmadın ayak altına,
 Üstüne bastığın bu yürek idi.
 And verdim ezdiğin aşkın adına,
 İncittin, o bana çok gerek idi. 

Dünyama misafir götüreyim gel, 
Gör ki vefa nedir doğruluk nedir. 
Özünü özünden koparayım gel, 
Gör senli dünyada sensizlik nedir. 

Uyarlayan: Osman Tuğlu. 
15.07.2003. 
Bakı İlk oxunduğu meclis:"Vahid Poeziya Meclisi" (plagiatların nezerinize)