Bir deli rüzgar idim
Gecenin zifiri karanlığında
Günün her hangi bir zamanında
Bazen fırtına bazende meltem olup
Saçlarını defalarca okşayıp
Nefesini göğsüme saklayıp
Ayrılığın ölüm kadar yakınımda
Durduğunu bile bile
Tüm umutlarımı katıp önüme
Bir an bile tereddüt etmeden
Sonumu hiç düşünmeden
Koştum ardın sıra

Mis gibi papatya kokan ilkbahar akşamlarının büyüsüyle
Yakamoz ışığı eşliğinde
Gülüşünün gamzesinde raks edip
Gözlerinin kahvesinde sevişmelerden sarhoştum
Git desen gidemeyecek kadar vurgundum

Her şey başladığı gibi bitmiyor
Mutluluğun üstüne
Bir yalanın gölgesi kabus gibi çöker
Hüzün manzaraları izler gözlerin
Ve
Bıraktığı enkaza bakmadan
Vurur kapıyı,çeker gider aşk

Geceden kalma tütün kokusu eşliğinde
Silip silip kurutamadığın Islak kirpiklerini
Sabah uyandığında
Silik bir sureti aynadan izleyerek
Yanaklarına düşen gözyaşlarını
Titreyen ellerinle son kez
Avuçlarına saklarsın

Merhametinle öfken yarışırken
Her iç çekişinde
Ahlarla süslersin dudaklarını
Bir daha o ateşe el sürmemek için
Yüreğini alıp bir kenara bırakmak istersin

Aslında
Çocuk gülüşü masumiyetinde
Başlar aşk temiz ve saf
Çok azımız onu olduğu gibi koruyup
Bir ömür yaşatabiliriz
Kimimiz acı, hüzün
Sadakatsizlikle büyütüp
Gözyaşlarımızda boğarak
Ellerimizle toprağa gömeriz

Oysa
Sevgili dediğin güneş gibi olmalı
Sarıp sarmalayıp
güveniyle ısıtmalı sevenini
Gece ışığı olmalı
aydınlatmalı ay gibi
Yıldızlar gibi ışıl ışıl süs olmalı gözlerine
Ve karanlıktan korkmadan
Onunla çize bilmelisin yolunu

Her şafak söktüğünde
Bir mum söndü kalbimde
Alevinde gönlüm yandı kavruldu
Dumanında umutlarım boğuldu
Artık vazgeçtim senden
Yarınlarımı valizime doldurup
Yalnızlığımla baş başa
Yeni bir hayata yürüyorum ben.

Hacer Erkek