1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
908
Okunma
GÜNEŞ DOĞA VE BEN
Ben de burdayım dercesine güneş
Göz kırpıyordu bulutlar arasında
Fettan kızlar gibi oynaşarak
Hadi gel diyordu.
Hiç de düşünmeden soğuğu
Aheste aheste yürüdüm kırlara doğru
Uyku mahmurluğunda doğa
Biraz da tembelliğinden utanarak
Hoş geldin diyordu
Gözlerini ovuşturarak.
Hava oldukça serin
Ne derdim kaldı ne kederim
Düşmedi aklıma
Tecavüzler, ölümler
Ceset dolu denizler
Utansa da düşüncelerim
Güneş doğa ve ıslak yel
İşte bahtiyarlık dedim.
Davut Tunçbilek/Elmadağ.
5.0
100% (1)