çil çil gitti yurdumun serveti hazinesi,
ayaklara yatıldı o zatı muhteremler.
ölürüz biz ugruna yedirtmeyiz biz seni,
diyenler nerede şimdi ateş yanan yurdumda.

açtıkça, açıldılar okyanus misalleri,
çarptı bodoslaması türkün hançeresine.
her kesin kuruyacak akan göz yaşları,
diyerek durmaz oldu yurdumun göz yaşları,

sandı ki o monşer, yok demekle olmuyor,
bilemedi, bir ırkın varoluş tarihini,
sanki hayal bahçesi, gözü kapalı sultan,
açınca kan akıyor, yurdumun topragında,

tek başlı canavarı öldürecek yürek yok,
yol verin gidecekler başka yurtlarda yuva,
kuracak sanarken,bak, oldu kaç başlı düşman,
yine mehmet sahnede sallıyor hep kılıcı.

türk bu adı var, şanı adıyla ünlü,
ülkemin topragında açan birer gül oldu.
başlar yana düşerken, eller semaya açık,
aglasa da bebeler, vatan her şeyden üstün.