Sevmedim hiç kimseyi seni sevdiğim kadar
hiç kimseyi özlemedim
seni özlediğim kadar
toprağın suyu özlediği gibi
ay;ın yıldızları koynunda gizlediği gibi
acılar içinde gün şafak söktüğü zaman,
dertler benim
toprağım suyum sensin.





Sensiz bir kez olsun gülmüyorsam bu şehirde
canımda can alıyorsan
bil ki gurbetim sensin
kalbimin içimde yanan ateşim sensin
yağmurum toprağım suyum sensin
derdim sen dermanım sensin
acılar içinde tutsak düşlerim.





Nasıl sevdim seni biliyor musun
şiirleri sana yazdım
ben gönlüme hasret kazdım
her türküde seni buldum
hey benim şiirgözlüm
hiç gülmedim her gün öldüm
ben seni böyle sevdim.





Ben seni geçmeyen günlerde sevdim
ben seni bitmeyen yolarda sevdim
ben seni hayallerde düşlerde sevdim
ben seni ateşlerde küllerde sevdim
ben seni öylesine değil, ölesiye sevdim.






Gece olur düşünceler deryasına dalar insan
yüreğimde dertler azar beni candan ettin beter
sağ yanım sen diyor sol yanım nazar
hayat bazen insanı ateşe atar
sevdan yüreğimde dört nala koşar
gönül bu söz dinlemez ki, bazen coşar
hangi dilde söylenirse söylensin yanık türküler
aklım sende firar eder sende azar
güneşim sende doğar sende batar
kalem kağıt seni yazar seni çizer ....




ŞiiR_YARALI_34/Avusturya