Ömrümden sus payı alan hasrete
Eyy derim! Dedikçe, bürür büsbütün
İsmini andıkça saran kasvete
Vayy derim! Dedikçe, vurur büsbütün

Ellerimde donakalsa, şakağım
Büzülür hafiften, iki dudağım
Vurgununda var ya, dilim, damağım
Uyy derim! Dedikçe, kurur büsbütün

Gözlerim harami yoluna düşer
Eseri serabın çölüne düşer
Yelkovan akrebin soluna düşer
Şeyy derim! Dedikçe, durur büsbütün

Yangının hükmünü paylar hoşgörü
Güneşi bilmeyen anlamaz körü
Peşinde yorana, bu amatörü
Heyy derim! Dedikçe, sürür büsbütün

Ulaşmaya görse menzile çağrım
Ellerimde biter dildeki ağrım
İndikçe yumruklar sızlarken bağrım
Oyy derim! Dedikçe, çürür büsbütün

Başlayınca Delibal’ın safhası
Güç yetse de yetmez aklın dehası
Aktıkça Kevser’e, suların hası
Hayy derim! Dedikçe, yürür büsbütün

Celil ÇINKIR - DELİBAL