Akılda devrilmeyen bir tren
Her vagonda devrilmedikçe
Yıkılmaz kara bahtlıyla bekleyen

Durgun denizin horlamasıydı
Ateşin yağan damlalarla kusmasıydı
Kustukça böbürlenerek havalanmasıydı
Damlalar ateşin susturucusuydu .

Her damla bir kurşunla
Kurşun dökmekle
Kapanmaz kara bahtıyla
Bahtın suyun damlası gibi değil
Aşkı sevgiyle sulayıp bulmasıydı

Susadıkça suyu aramasıydı.
Suyu bulduğunda dildeki aromasıydı
Bulamayınca suya anıları kusmasıydı

Esen rüzgarların kalıntısıydı
Yanlızlığın sadece kuruntusuydu
Umudun boşluğa yolculuğuydu
Kelebeğin sonsuzluğa uçuşuydu .

Kelebeğin bahti elinle kapandı .
Sol tarafın hiç içi boş değildi
Kalbindeki her sevgi sanaydı.
Ama her zulmün başından beri onaydı.
Aşkı başakasına zulmün hep sakıncaydı .
Celal AYDIN