Elif Şafak'ın kalemi özellikle olay örgüsünü harmanlayan o derin içerik ve anlam kurgusu gerçi Aşk isimli kitabındaki başarıyı yakalayamadığını düşünsem de dört gün gibi kısa bir zaman zarfında kitabı neredeyse okumayı tamamladım.
Kalemin dokunuşu yine okuyucuda şekillenen merak duygusunu fazlasıyla harmanlamamış olduğu düşüncesiyle saf kan bir kahraman yine aşk'ın uzamında bir gölge tahayyülü ile yüreğini okumak arzusu ile sarılmışken kitaba.
Biraz hayal kırıklığı yaratsa da son yüz sayfayı okuyup tekrar irdelemek istiyorum kitabı en azından beklentimin boşa çıkmayacağı ümidi ile...
Şafak'ın ironisi belli ki gerçek yaşanmışlıkların minvalinde ama tüm takdirim edebiyata adadığı kalemi yoksa kişisel bir yakınlık hissetmek asla olası değil bu bağlamda kalemine olan saygım her daim bana bir ışık sunmakta ve çok şey bulmak olası kaleminin dokunuşunda...