kör kelımesi her zaman su anımı aklıma getirir.. Bir arkadas vardı,geçtiğimiz yıllarda dersaneye giderken,dersane oldukca kalabalık ve büyüktü,günün birinde öğretmenler odasında ders calısıyodu..kapıya arkası dönük...o sırada bir kız girdi içeri..ve arkadasın sayfalardan ve kalemden cıkardığı sesın ardından kız sordu -kımsın? arkadas dalgınlığından duymadı.kız içeri girdi ve sandalyeye oturdu,o esnada arkadas arkasına dondü ve ona baktı.sandalyesini geri cekti ve arkasına yaslandı.kız tekrar konustu -az once kımsin dedim...kımsın?cevap versene arkadas saskın ve ukala bişekılde cevap verdi. -körmüsün..görmedinmi?
Görmemezlikten geleinmeyecek kadar aleni.Öyle acıki gerçekler.Haykırışları hep içe dönük.Sineye çekmek mi bu.Yooo .Efendilik ,terbiye. Görüyorum amma ,söyleyemiyorum.Biliyorum amma ,susuyorum.İsyanları kendimce oynuyorum.Kör değilim amma ,çaresizim. EL vicda ,diyorum.
Edebiyatdefteri.com'u kullanarak Çerez Politikamızı kabul etmiş sayılırsınız.
Bir arkadas vardı,geçtiğimiz yıllarda dersaneye giderken,dersane oldukca kalabalık ve büyüktü,günün birinde öğretmenler odasında ders calısıyodu..kapıya arkası dönük...o sırada bir kız girdi içeri..ve arkadasın sayfalardan ve kalemden cıkardığı sesın ardından kız sordu
-kımsın?
arkadas dalgınlığından duymadı.kız içeri girdi ve sandalyeye oturdu,o esnada arkadas arkasına dondü ve ona baktı.sandalyesini geri cekti ve arkasına yaslandı.kız tekrar konustu
-az once kımsin dedim...kımsın?cevap versene
arkadas saskın ve ukala bişekılde cevap verdi.
-körmüsün..görmedinmi?
evet kız gercekten kördü ve göremezdi...