sevgili neiro her zaman bekleriz seni:) ve Zeynep inan elimde çikolata var ve artık yiyemiyorum..... geçmez boğazımdan..... sözüm olsun alıcam ben sana..........
gitmem gerek faniler ama sevinmeyin hemen koynunuzdayım her dem yarın yazacağım devam bekleyin beni tamam düşman sen benimle gel yapacak çok işimiz var kötülük eksik olmasın sofranızdan
Düşman en sevdiğim kelime içi doluysa hele gel bakayım buraya şarap ikram edeyim senden bendensin ey dost hadi elele verelim şu fanileri yenelim mühürlensin yazgılar birdik iki olduk arkadaşlar
Ben sana haz sundum oysa senin işin yine dünyayla gel bırak bu fani işleri rica değil sakın ha yanlış anlama aman emrederim sadece itiraz etsen bile sonunda otağınım sonsuzluk yatağınım
Geldinizmi sözüme yol düz iken doğruya saptınız hep yanlışa doğru benim burdayım hani diğerleri nerede çıkarın hunileri koyun önünüze bakalım patron geldi bre gafiller saygıda bulunun yakarım...
Takke ister hunililer Bütün yollar bana çıkar bir yanda itirafçılar bir yanda kabulcüler gelin yazgınız benim kaçar yol yok bunu bilin Ne işiniz var ötede haz bende, sefa bende....
şeytan,deli ,aptal hepsi bir bana birim hepsiyle hatta en çok normallleri severim düşürmek için beklerim burdada bol bol varmış çekeilin de kolaçan edeyim....
Not:patron benim...ikinci ile üçüncüyü siz belirleyin he he...
dokuz köyden kovuldum onuncuda yolda itiraf ediyorum suçlu benim hakim bey hakim bey olunca suç yarıya iniyor ama peki şeytanım deliyim aptalım daha ne edeyim
sesi geldi bir yerlerden kainata inat bir sessizlik korktum itiraf ediyorum en az kendim kadar yansımamdı sana sen yediye gelmeden geçmiştim çoktan sekizden
sesi geldi bir yerlerden kainata inat bir sessizlik korktum itiraf ediyorum en az kendim kadar yansımamdı sana sen yediye gelmeden geçmiştim çoktan sekizden
İnsanların iki dünyası vardır, aynı madalyon gibi. Birincisi herkesin bildiği, gördüğü, sevdiği, yargıladığı yada sevmediği vs. yüzü. Birde diğer yüzü vardır; o da kendi içinde yaşadığı dünya, bu dünyanın içinde özlemleri, kendi içinde bile kendine itirf edemediği yaşadıkları, işte bu insanın kendi kendisiyle yaşadığı dünyada; dış dünyaya karşı sakladığı yaşadıklarını ortaya çıkarması, dışındaki dünyaya duyurmasıdır. Tabii ki, itiraf etmek herkesin yapabileceği birşey değildir. Çünki hiç ummulmadık bir insanı çok başka bir şekilde görebilir, tanıdığımız kişi bu mudur diye şaşkınlığı da düşebiliriz.Bence zor zenaat.
Her türlü riski almaya hazır hale gelerek vicdanını rahatsız edeni, ilgilisine kusmak.
_ İTİRAF _
nahit hanim soyledi yine neden babama yazmisim da anama siir dokturmemisim kac kere yazdim cebimden ucup gittiler ben on yedi yasinda beni yikayan anneme siir yazacak kadar sair degilim
itiraf aslında gerektiği yerde yapılırsa erdemliliktir diye düşünüyorum.. elbette ki cesaret gerektir.. fakat şu var ki: itirafların sunulduğu bir site duymuştum. insanlar buraya kimseye söyleyemedikleri itirafları yazıyor.. ne kadar gereksiz, ne anlamsız bir durum.. burada bu sözcükten soğumaya başlıyorum işte..