Görmeden âşık olur mu insan, gözümüzle gördüğümüz müdür sevdiğimiz, yoksa ruhuna dokunabildiklerimizi mi severiz?! Sevilene dokunamayınca, geceler boyu onun hayaliyle ruhunun karanlık koridorlarına dalmaz mı insan... Bir kış günü ateşlere bulanmaz mı... Yolcu değil miyiz hepimiz, başkalarının hayatlarının yolcuları... Gece vakti çimenlerin üzerine uzanmış yıldızları seyrederken tüm aşkları yüreklerine taşır bir yolcu, konaklama aykırıdır yolcuya, bir hayalet gibidir ruhları, şeffaftır herkesin içine girip onlardan olabilirler. Romantik bir yolcunun hikayesi "gördüm, dokundum ...ve sevdim". Halim Bahadır senelerdir yaşadığı hayatın satır aralarım yazdı, okurlarının hıçkırıklarını paylaştı, gülümsemelerini çoğalttı, iklimleri dolaştı kalemiyle, insanların ruhlarına dokundu.
Göremediğimiz hikayeler var elinizdeki kitapta, bir yazarın iç serüveninin yanı sıra arka sokakların sesi geliyor fısıltıyla.