İnsanın, yaşamla kurduğu ilişkiyi çözümleyebilme adına verdiği uğraşın ayrılmaz koşulu olan 'ölümle yüzleşme', ilkçağdan bu yana felsefenin temel sorunlarından biri olmuştur. Ölüm ve intihar, düşüncenin bilinmeyenlerle dolu alanlarına süzülen iki ırmak gibi çağların bir diğerine devrettiği birikimin altında sessiz sedasız akmışlardır. Müslüm Yücel, bu kitapta, bu iki ırmağın izini felsefe, din ve edebiyatta sürmeye çalışıyor. Tek tanrılı dinlerin ölüme ve intihara yükledikleri anlam ve işlevin edebiyata aktarımı, felsefenin bunlarla kurduğu ilişki, kitap boyunca metinlerarası bir yolculukta ele alınıyor. Peygamberler, şairler, yazarlar ve filozoflar eşliğinde süren yolculuk, yazarın yaşayanlardan çok ölenlerle kurduğu yazınsal dostluğun, "ölümsüz" yüzyıldaki bir özeti gibi.