Yağmur ve Özlem
sıradan bir gündü ama ben bu günü sıradanlıktan kurtarmak istiyor,yağmurun yağması ve delice ıslanmak istiyordum.bu duygular içinde oturduğum yerden kalkarak pencereye doğru yaklaştım.camdan dışarı bakınca,yüzümde tatlı bir tebessüm oluşmuştu.havanın yavaş yavaş kapanmasından olsa gerek.bulutlar bu masum isteğimi duymuş olmalı,birer birer birleşiyorlardı.üstüme kalın bir şeyler almadan,hiç düşünmeden kendimi dışarı attım.başımı gökyüzüne kaldırarak yağmurun yağmasını bekliyordum.bu bekleyiş çok sürmedi ve yağmur toprakla buluşmuştu.bir çocuk gibi mutluydum.toprağın o büyüleyici kokusunu içime çekmek daha bir huzurlu ediyordu beni..Allah’ım bu ne anlatılmaz,tarifi olmayan bir duyguydu.iliklerime kadar ıslanmıştım..ya o yağmurun altında sigara içmek yok muydu !!her kes bir taraflara kaçışırken ben halen yağmurun altındaydım.insanların tuhaf ve bir o kadar şaşkın bakışlarına aldırmadan ıslanıyordum.
ama bir şeyler eksikti,bu eksiklik aklıma geldiğinde daha bir hüzünleniyordum.yağmur damlaları göz yaşlarımla karışarak kirli sakallarımdan aşağı doğru akıyordu...kimsecikler yanımda yoktu.. ne vazgeçilmezim ne de bir dostum vardı.oysa ne kadar isterdim yanımda olmalarını....
yağmur yavaş yavaş dinmeye başlıyordu.bir sigara daha yakarak,yağmurla beraber bende ağlamıştım bu ayrılığa...yağmur bunu hissetmiş olmalı ki bir den duru verdi..
bense yavaş adımlarla yol almaya başlamıştım,nereye gideceğimi bilmeden.belki yeni bir yağmurun yağacağı kente doğru....
İsmin gibi özledim seni..
Bu Hikayeleri Okudunuz mu?
• Neden Yaşıyoruz
• Ölümün Soğuk Nefesini Hissetmek…
• Anne Çocuk
• Arkada bıraktığın şeyleri düşünme!
• Affet Babacıığım