Kalbimi yaslayacak, başımı koyacak bir yere eksikliğim hiç dinmedi benim.
Hep bir şeylere eksik hep bir yerlere geç kalmışlık...Garip bir duygu.
Nerede neyin eksik olduğunu bilmeden bilinçaltı ...
Bu şehrin en tenha yeri kalbimdir şimdi. Ölü balıklar gibi vurmuşum kıyılarına. Buz renkli bulutlar, yanık yosun kokusu, çöl kuşları...Ansızın yollar dolaşıyor, bir aşağı bir yukarı sersemleştiriyor.
Zamanla alışırsın diyorlardı alışamadım hangi yara, hangi acı, hangi sevdaya alışılmış ki
Dışarı çıksam sıkılıyorum içeri girsem geçmişi hatırlıyorum.Kendi sesim duvarlara çarpıp çarpıp duvarlara geri dönüyor bitmiyor üzerine kar üzerine rüzgar yağıp yağıp duruyorum.
Saatlere hiç bakmıyorum , tarihin de bir önemi -anlamı- yok...
İnsanlara da anlatmaya çalışmıyorum artık kendimi
Ağlıyor icimdeki çocuk en alışılmadık bir sesle .Hafif ağır kelimeler uyuyor içimde. Uzun bir yokluk, aynaya çizer gibi karanlığını ne yaşama benziyor ne ölüme sinsi sinsi dolaşıp duruyor peşimde .
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
