Varım dediğinizi duyar gibiyim ki karşınızda sayfam açık duruyor. Ne ne kadar kolay bilmiyorum ama zihnimi size açıp okutmak çok çılgınca geliyor bana! Bakın, etrafınız hiç durmadan akmaya devam ediyor. Güneş, ay ve... Ve! Başka bir şey yok mu? Gündüzü güneş, geceyi Ay temsil ediyor. Başka bir an başka bir zaman dilimi ve temsili yok mu? Koskoca evren iki vakitten ibaret olamaz değil mi? Tıpkı insanlar gibi. İki. Erkek ve kadın! Acaba zaman da mı dişi-eril.

Gece, gündüz. Güneş ve ay!
Kadın, erkek. Ne ve ne?

Gece kadın mı olurdu erkek mi? Dünya Ve evren iki seçeneğin arasında sıkışmış olamaz....

Var bunda bir iş!
Ben biraz daha düşüneyim... Sıcağın altında.
Hakikaten, soğuk, sıcak. Koskoca evren sıcak ve soğuk kavramına sığacak bir bütün mü?

Bakın ne diyorum, göz de iki tane. İki, bir ediyor. İki göz bir görüntü. Kalemi bir görürüz ama yazılanları çoğul. Bu demek olmuyor ki, aynı heceden çifter görüyoruz!

...Mesela kollar, iki tane! Ama beden bir kök gibi, bir adet! Ama anca iki ayak tabanı ile dik durabiliyor. İki ediyor size bir kök!
Bacaklar, kulaklar, burun delikleri... Onları da anlatayım mı?

Bacaklar, aslında dengedir. Ayak tabanları ise amaç! Parmaklarımız da gidebileceğimiz sapaklar! En ortada birleşen parmaklar en büyükleri! Sana düz git demek istiyor işte. Neyin düzü?

Kulaklar, iki ayrı ses duymuyor. Bütünleyen ise bir!
Burun deliklerimiz, yine de harmanlıyor.

Sorarım size gece ve gündüzü harmanlayan veya tekmiş gibi gösteren 'gün' e indirgeyen nedir?

Öğlen, ikindi... Demeyin. siyah ve beyaz olarak net zamandan bahsediyorum.

....Zaman varsa velev ki!