Yarım asır geçmiş, demesi kolay,
Gün gelip solacak hayat çiçeğim.
Ne güneş gelecek ne benimle ay.
Burada kalacak, ben gideceğim.

Doğumu simgeler yeşil ilkbahar,
Arkadan yetişir gelen sonbahar,
Hayat defterini noktalayan kar,
Burada kalacak, ben gideceğim.

Sabaha açılan sırlı şafaklar,
Ovayı süsleyen renkli leylaklar,
Aşk ile tuttuğum nurlu parmaklar,
Burada kalacak, ben gideceğim.

Allah’ın yazdığı üç güzel yazım,
İki yiğid oğlum, göz nuru kızım,
İslam’ın, Türklüğün hadimi sazım,
Burada kalacak, ben gideceğim.

Önünde sonunda o gün gelecek,
Ruhuma seslenen bir güzel bebek,
Rengarenk kanatlı nazlı kelebek,
Burada kalacak, ben gideceğim.

Nisan yağmurları yağarken yere,
Altında yürüdüm bilmem kaç kere,
Zümrütten ormanlar, gümüşten dere,
Burada kalacak, ben gideceğim.

Alnıma kazınan ilahi nakış,
Üstümü bürüyen zorlu karakış,
Verilen son nefes, ve en son bakış,
Burada kalacak, ben gideceğim.